W Polsce od wielu lat podejmowane są próby umożliwienia osobom niepełnosprawnym lepszego życia. Nowoczesne budynki są projektowane i budowane w taki sposób, aby osoby na wózkach mogły swobodnie przemieszczać się w nich. Właściciele budynków użyteczności publicznej są zobowiązani do likwidacji istniejących już barier architektonicznych. Stworzenia przestrzeni przyjaznej osobom z problemami w poruszaniu się. Są jednak dziedziny życia, w których wprowadzanie zmian idzie bardzo opornie. Jedną z nich jest transport publiczny.
- Transport miejski – bariery architektoniczne
- Środki transportu miejskiego – bariery w pojazdach
- Środki transportu publicznego – stosowane rozwiązania
- Transport publiczny – podróżujący
Transport miejski – bariery architektoniczne
W przypadku transportu miejskiego istnieje wiele barier, które są trudne do pokonania. Wśród nich są te najprostsze związane z nieodpowiednią konstrukcja architektoniczną przystanków. Dla osób poruszających się na wózku nie lada wyzwaniem jest pokonanie wysokiego krawężnika. Niestety w wielu miastach przystanki autobusowe i tramwajowe ustawia się na wysokich chodnikach, na które trudno jest samodzielnie wjechać wózkiem. Kolejnym problemem są wąskie chodniki przy przystankach. Często poruszanie się po nich wózkiem nie należy do prostych czynności. Na szczęście bariery architektoniczne są coraz częściej zauważane przez osoby zajmujące się infrastrukturą miejską. Dzięki temu przystanki stają się bardziej przyjazne osobom z niepełnosprawnością ruchową.
Środki transportu miejskiego – bariery w pojazdach
Pisząc o środkach transportu miejskiego należy wyraźnie zaznaczyć, że w ostatnich latach bardzo zmieniły się na korzyść. Jednak nie wszędzie tak jest i nie wszystkie pojazdy już wymieniono na nowe. Niestety w wielu miastach nadal funkcjonują tramwaje o wąskich drzwiach. Z trudem mieści się w nich pieszy, nie mówiąc już o wózku inwalidzkim. Stare modele tramwajów charakteryzują się także schodami prowadzącymi do wejścia. Są one trudne do pokonania i niebezpieczne nawet dla osoby zdrowej. Podobnie jest w przypadku miejskich autobusów. Stare modele nie posiadają miejsc przeznaczonych dla wózków. Uniemożliwia to podróżowanie nimi nie tylko osobom niepełnosprawnym, ale także matkom z małymi dziećmi.
Środki transportu publicznego – stosowane rozwiązania
Jak już wyżej wspomniano od kilku lat zmiany w komunikacji miejskiej są bardzo widoczne, zwłaszcza w dużych miastach. Stare modele pojazdów ich właściciele wycofują i zastępują niskopodwoziowymi autobusami i tramwajami z dużymi drzwiami wejściowymi oraz miejscem przeznaczonym dla osób na wózkach. Podróżowanie takimi pojazdami jest wygodne i bezpieczne. Czasami pojawiają się problemy z dostaniem się do pojazdu związane z nieprzystosowanymi przystankami. Ten problem można jednak pokonać z niewielką pomocą osób trzecich. W wielu miastach wymiana starych modeli autobusów i tramwajów idzie bardzo sprawnie. Tylko czasami na trasach pojawiają się pojazdy nieprzystosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową. W niektórych miastach, gdzie nadal kursują stare modele pojazdów, wprowadzono nieco inne rozwiązanie ułatwiające podróżowanie osobom z niepełnosprawnością ruchową. Są nim specjalne rozkłady jazdy z oznaczonymi pojazdami niskopodwoziowymi. Kierując się takim rozkładem jazdy można wybrać kurs, który umożliwi wygodne przemieszczanie się w przestrzeni miejskiej.
Transport publiczny – podróżujący
O ile bariery architektoniczne oraz te związane z budową pojazdów, można zlikwidować odpowiednimi przepisami oraz dofinansowując komunikację miejską, o tyle na zachowania innych podróżujących trudno jest wpływać. Bardzo ważne jest nastawienie osób jadących autobusem lub tramwajem. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że osobie na wózku dla niepełnosprawnych trudno jest dostać się do wnętrza pojazdu. Ponadto wózek zajmuje sporo przestrzeni i powinien stać w ściśle określonym miejscu, gdzie osoba niepełnosprawna będzie mogła skorzystać z pasów bezpieczeństwa. O tym w jakiej atmosferze będzie mogła podróżować nie decydują bariery architektoniczne a raczej nastawienie innych podróżujących. Dlatego ważne jest, aby każdy, kto korzysta z komunikacji miejskiej starał się być miły dla innych podróżujących niezależnie od ich wieku, wyglądu czy sprawności.
Poruszanie się po mieście za pomocą komunikacji miejskiej nie jest łatwe dla osób na wózkach inwalidzkich. Jednak nie jest to niemożliwe. Dzięki polityce likwidacji barier architektonicznych oraz środkom finansowym przeznaczonym na ten cel, stale zmienia się na lepsze system transportu publicznego. To co da się zrobić za pomocą przepisów i pieniędzy to już duże ułatwienie, niemniej jednak niewiele można zdziałać bez pozytywnego nastawienia innych podróżnych.
